City trip naar Parijs: een dagje in Les Halles.
Emile Zola beschreef les Halles als de buik van Parijs, de wijk in het hart van de stad waar 800 jaar lang massa’s vlees en groenten verhandeld werden. Het is zalig kuieren door de gezellige straten en oude pleinen van het 1ste arrondissement. Ik vertrek op het mooie Place des Victoires, op zoek naar enkele niet te missen pareltjes.
Galerie Vivienne: één en al historische charme
De Galerie Vivienne is één van de verborgen juweeltjes in het landschap van de iconische overdekte galerijen in de wereldstad. De plek straalt één en al charme en geschiedenis uit. De galerij dateert uit het begin van de 19de eeuw en is gebouwd in neoklassieke stijl. Het licht stroomt door het lange glazen dak en brengt de schitterende, kleurrijke mozaïeken op de vloer helemaal tot hun recht. Bezoek de gezellige boetieks of geniet van een hap met uitzicht op een uitzonderlijk kader. Naast de Galerie Vivienne ligt de Galerie Colbert met zijn imposante glazen koepel.
Rue Montorgueil: een bestemming voor fijnproevers
De middeleeuwse straat, rue Montorgueil, strekt zich uit van de Sint-Eustachiuskerk tot aan de buurt Sentier en is een levendige, bruisende winkelstraat vol met gezellige restaurants, café’s en buurtwinkels. Het publiek is lokaal en toeristisch, hetgeen aan de straat een authentieke, bruisende vibe geeft.
Ik heb op mijn fijnproeverslijst twee niet te missen adressen staan: de historische patisserie Stohrer en het restaurant l’Escargot.
Patisserie Stohrer, oudste patisserie van Parijs
Rue Montorgueil 51 is het adres van de oudste patisserie van Parijs: het huis waar Nicolas Stohrer in 1730 zijn banketbakkerij opende. Het gebouw zelf is op zich al een bezoek waard. Met zijn weelderige decor staat het op de lijst van Historische Monumenten. Het werd ontworpen door een leerling van Paul Baudry, de gekende schilder die verantwoordelijk is voor het schitterende decor van de foyer van het operagebouw Palais Garnier.
Een Poolse banketbakker met visie
Het verhaal van culinair visionair Nicolas Stohrer begint in 1725, toen de dochter van koning Stanislas I van Polen naar Parijs kwam om met koning Lodewijk XV te huwen. In haar bagage bracht de prinses, Marie Leszczynska, de favoriete banketbakker van haar vader mee. Vijf jaar na zijn aankomst in de wereldstad, opent Stohrer zijn eigen patisserie tot het grootste genot van de Parijzenaren.
Stohrer ontpopt zich tot godfather van de patisserie. Hij is de uitvinder van vele bereidingen die nu nog altijd dé grote klassiekers zijn van de westerse patisserie: baba au rum, koninginnenhapjes, crème chiboust, religieuses en de gebakjes puits d’amour die Lodewijk XV naar zijn minnaressen stuurde als teken van zijn liefde, zo zegt de legende....
L'Escargot
Zin in de klassieke Bourgondische keuken? Dan is het restaurant l’Escargot gelegen 38, rue Montorgueil een must! Je kan het fraaie gebouw, geklasseerd als historisch monument, niet missen. Het prachtige uithangbord in de vorm van een grote gouden slak zie je van ver.
Een origineel restaurant
L’Escargot opent in 1832 zijn deuren voor de feestgangers van de Belle Epoque. Het is zonder twijfel het meest originele restaurant in de rue Montorgueil. Het interieur in Napoleon III-stijl met grote spiegels, donkerrode fluwelen banken, beschilderde plafonds en fijn houtwerk is een streling voor het oog. Om niet te spreken van de gezelligheid die het geheel uitstraalt. Een bijzondere, metalen wenteltrap leidt naar enkele privésalons, waaronder het populaire Sarah Bernhardtsalon met het door Clairin geschilderde plafond. Tijdens zijn bijna 200-jarig bestaan heeft l’Escargot veel bekende namen zien voorbijkomen: Marcel Proust, Pablo Picasso, Jean Cocteau, Salvador Dali, Charlie Chaplin en natuurlijk Sarah Bernhardt. Ze waren allen vaste klanten.
Escargots: een cultgerecht
Het absolute stergerecht op de uitgebreide menukaart zijn de Bourgondische wijngaardslakken. De bereidingen variëren van de cultklassieker met knoflook- en peterselieboter tot meer gewaagde combinaties met truffel, foie gras, brie en noten of met piment d’Espelette. Wij gaan voor traditie en piment en we worden niet ontgoocheld. De gerechten zijn perfect en evenwichtig bereid.
De rest van het menu
Naast de wijngaardslakken kan je op het menu kiezen voor specialiteiten zoals kikkerbilletjes op de wijze van Escoffier, ajuinsoep met bladerdeegkorst, pastei met eendenfilet, boeuf bourguignon en zeetong meunière. Bij de desserten vind je de legendarische crêpe suzette, crème brûlée en chocoladefondant met crème anglaise. Wij kiezen voor de sappige lamscarré voor twee personen geserveerd met jus van tijm en een heerlijk romige dauphinois gratin.
Eglise Sainte-Eustache, een juweel van gotische kunst
In het hartje van Les Halles staat de Sint-Eustachiuskerk, één van de mooiste en meest bezochte kerken van Parijs. De kerk met zijn gotische bouwstijl is een juweel van de renaissance. De kerk is uniek door haar afmetingen, de kunstcollectie en het uitzonderlijke orgel dat tot één van de mooiste muziekinstrumenten van Frankrijk behoort. De rijke, krachtige klanken hebben het orgel wereldwijde faam bezorgd. Er worden regelmatig concerten georganiseerd in de kerk. Je kan de hemelse klanken van het orgel ook iedere zondag om 10u45 horen, ter inleiding van de zondagse hoogmis.
Een groot restauratieproject
De Sint-Eustachiuskerk ondergaat een groot restauratieproject om het gebouw in zijn oude glorie te herstellen. De werken begonnen in 2001 en worden voltooid in 2023.
De huidige kerk werd gebouwd op de grondvesten van een 13de-eeuwse kapel, gewijd aan de Romeinse martelaar Eustachius. Zijn relikwieën werden destijds door de abdij Saint-Denis aan de kapel geschonken. De kapel werd een kerk die verder werd uitgebreid naarmate de bevolking in de parochie toenam. In 1655 liet de toenmalige beheerder van de kerk twee kapellen bouwen onder de torens van de voorgevel. Dit tastte de stevigheid van het bouwwerk zodanig aan dat de voorgevel en een deel van de zijbeuken werden afgebroken. De plannen voor het nieuwe portaal werden nooit volledig uitgevoerd want de Franse Revolutie legde de werken stil. Het huidige restauratieproject zal de geplande voorgevel van de Sint-Eustachiuskerk voor het eerst vrijgeven. Je zal de Sint-Eustachiuskerk na bijna 200 jaar opnieuw via de hoofdingang kunnen betreden.
Dehillerin: 200 jaar culinaire traditie
Het culinaire verhaal van het huis Dehillerin omspant twee eeuwen en begint met het harde werk van Eugène de Hillerin, telg van een oude adellijke familie uit West-Frankrijk, geruïneerd door de Revolutie. Hij vestigt zich in het Parijs van de jaren 1880 en zoekt succes in de productie van en handel in ijzerwaren en huishoudartikelen. Hij vestigt zich in het 15de arrondissement en koopt er een winkel die dateert van 1820. In 1890 verhuist hij de winkel naar de rue Coquillière, het huidige adres van het huis Dehillerin.
Na zijn dood in 1902, volgen de jongere generaties verder in zijn voetsporen. Dehillerin maakt naam wereldwijd als leverancier van het beste keukenmateriaal op de markt. Restaurateurs, patissiers, slagers en traiteurs, iedereen vindt hier het nodige materiaal voor hun métier de bouche. De faam en reputatie van het huis breidt zich verder uit buiten de Franse landsgrenzen. Keukenmateriaal van Dehillerin wordt beschouwd als het ultieme, onmisbare gereedschap in de keukens van de grote chefs en de elite wereldwijd. De vader van de Franse gastronomie, Auguste Escoffier, is een persoonlijke vriend van Maurice Dehillerin. Het huis levert materiaal aan White Star Line, bestemd voor de Titanic, en aan het Elysée. Kook- en TV-idolen Julia Child en Ina Garten, beiden gepassioneerd door de Franse gastronomie, verspreiden de naam Dehillerin verder onder hun Amerikaanse bewonderaars. Dehillerin is het mekka van iedere enthousiaste kok en foodie, ik inclusief.
Dehillerin heeft een online shop met verzendingen naar het buitenland maar ter plaatse shoppen is oh zo leuk!