Road trip door Namibië - Damaraland
We worden overweldigd door de eindeloze verlatenheid tijdens onze rit door de uitgestrekte steenwoestijn van Damaraland. Afgesloten van de buitenwereld komen we oog-in-oog te staan met de unieke woestijnolifant. We ontdekken millennia-oude rotstekeningen en maken kennis met de traditionele Damara-cultuur. Onze thuisbasis is Damaraland Camp, het oudste kamp van Namibië.
Damaraland, de échte Afrikaanse wildernis
De weg van de Namibische kust naar Etosha snijdt onvermijdelijk door Damaraland, één van de laatste échte wildernissen in Afrika. Het uitgestrekte landschap van stenen en rotsen heeft geen omheiningen en het wild loopt vrij rond. De fauna en flora zijn uniek. De zeldzame woestijnneushoorn en woestijnolifant hebben zich aangepast aan de barre levensomstandigheden in deze verlaten woestenij en leggen grote afstanden af op zoek naar water.
De krekels hier zijn enorm, zeker driemaal groter dan bij ons. Ze zitten vaak op de euphorbia damarana struik, de giftigste plant in Namibië, maar niet voor iedereen. De neushoorn, kudu en springbok scheiden tijdens de spijsvertering een enzym af dat het gif van de euphorbia afbreekt en hen dus onaangeroerd laat. Het sap van de euphorbia wordt door de Bosjesmannen gebruikt tijdens de jacht. Ze winnen het sap en drenken er hun pijlpunten in.
Damaraland is ongetwijfeld een stop waard op je Namibiëreis. Het is er zeer verlaten en veel bijzondere plaatsen zijn moeilijk te bereiken. Een 4X4 is een must en je haalt het meeste uit je bezoek met een lokale gids.
Damaraland Camp, het oudste kamp van Namibië
We verblijven in Damaraland Camp, het oudste kamp van Namibië, gelegen in de vallei van de Huab rivier. Het volledig gerenoveerde kamp straalt sereniteit uit en biedt een geweldig uitzicht op de ongerepte wildernis en de toppen van het Brandbergmassief. De tien suites zijn in adobe-stijl en staan op palen.
De gemeenschappelijke lounge en eettafel bevinden zich in een gezellige open ruimte met open haard en terras. De lodge ligt in de Torra Conservancy, één van de vier natuurgebieden in Namibië waar de lokale gemeenschap samenwerkt met toerisme om het natuurbehoud en het vreedzaam samenleven van mens en wild te verzekeren. De leden van de Torra gemeenschap delen enthousiast hun cultuur en unieke leefomgeving tijdens excursies en activiteiten.
Op zoektocht naar de woestijnolifant
Het is een ijskoude ochtend en we installeren ons in de open jeep, goed ingeduffeld in een warme cape. We gaan op zoek naar woestijnolifanten. Onze gids Elias vindt verse sporen bij een drinkplaats en besluit om het spoor van verse uitwerpselen te volgen. Na 2 uren spoorzoeken vinden we 3 olifanten. Het is een vrouwtje met een jong en een mannetje. We observeren hen een poosje en rijden verder door een droge rivierbedding. Na een half uur zien we 4 olifanten op de bergflank. Ze zijn moeilijk te onderscheiden want hun huidskleur is bijna identiek aan de rotsen. Elias legt uit dat de zeldzame woestijnolifant kleiner is dan de gewone Afrikaanse olifant. Het dier heeft ook langere poten en grotere voeten.
Elias rijdt een heuvel op om de olifanten en de omgeving beter te zien. In een natuurlijk gevormde kom staat de rest van de groep. Er is een klein jong bij, nog geen drie maanden oud. We genieten gefascineerd vanop ons uitkijkpunt en zien de eerste 3 olifanten in onze richting komen. De matriarch van de groep komt met grote snelheid van de bergflank en loopt het andere vrouwtje tegemoet. Ze slaan hun slurfen rond elkaar en begroeten elkaar hartelijk. De moeder van het kleinste jong komt naar ons toe en snuift onze geuren op met haar slurf in de lucht. We bevinden ons op een gevaarlijk dichte afstand van de olifanten. We trekken ons onmiddellijk terug en zetten koers naar Twyfelfontein via de brousse in plaats van de gewone grindweg.
Twyfelfontein, het eerste Werelderfgoed van Namibië
Twyfelfontein is de Zuid-Afrikaanse naam voor de lokale bron. De bron is nu niet meer productief maar verzekerde 2000 tot 6000 jaar geleden de overleving van grote groepen dieren en nomadische San stammen. Rond Twyfelfontein zijn talrijke tekeningen met kwartssteen in de rode zandrotsen gekerfd. De rotstekeningen zijn niet geverfd met natuurlijke kleurstoffen en zijn daarom zeer goed bewaard gebleven. De streek met de millennia-oude tekeningen wordt beschouwd als de grootste openlucht kunstgalerij in zuidelijk Afrika en werd door de Unesco als Werelderfgoed erkend.
De rotstekeningen tonen buitengewoon veel soorten wilde dieren en geven een duidelijk beeld van de rituelen en het geloof van de San. We zien tekeningen van giraffen, neushoorns, antilopen, struisvogels en zelfs van zeehonden en een pinguïn. Dit bewijst dat de nomadische Bosjesmannen aan de kust zout haalden om het vlees van de jacht te pekelen. Een bijzondere tekening in de collectie is die van een leeuw met een lange staart in een hoek van 90 graden. Het uiteinde van de staart is een afdruk van een leeuwenpoot met vijf tenen in plaats van vier. De tekening is zeer uniek omdat ze de geest van de sjamaan voorstelt tijdens een gedaantewisseling. In dit geval neemt hij de hoedanigheid van een leeuw aan. Bepaalde rotstekeningen brengen drinkplaatsen in kaart en andere tonen welke dieren op sommige plekken leven. Ze zijn een bron van communicatie tussen de verschillende nomadische stammen en een leerschool voor de kinderen.
Damaraland Living Museum
Na een heerlijke picknick onder een acaciaboom komen we aan bij het Damaraland Living Museum. Het museum werpt een blik op het traditionele leven van de Damara. Het Damara volk vormt samen met de San of Bosjesmannen de oorspronkelijke bevolking van Namibië. Ze spreken net zoals de San een typische kliktaal. De Damara waren vroeger vooral jagers en herders maar nu leven ze van landbouw en veeteelt.
In het museum tonen de Damara hoe ze vroeger pijlen maakten en welke planten gebruikt worden voor medische doeleinden. De vrouwen leren mij sierraden maken van planten, bessen, struisvogeleieren en hoornen.
De Damara tonen ons ook hoe ze feesten. Ze nodigen ons uit tot een traditionele dans en ik zoek met dolle pret het ritme van de trommel.
Petrified Forest
Op een uurtje rijden van Damaraland Camp komen we bij het Petrified Forest. De stukken versteend hout dateren van 260 miljoen jaar geleden. Toen de tektonische platen de continenten van elkaar scheidden, werden de bomen bedolven onder zand en klei. Het hout was hierdoor lange tijd afgesneden van zuurstof. De aanwezige mineralen kleurden het hout in rode, grijze en gele tinten. Door erosie en opwaartse bewegingen van de aardkorst kwamen de boomstammen na verloop van tijd stilaan tevoorschijn. Sommige boomstammen zijn nog bijna volledig intact en geven de indruk van hout te zijn... tot je ze aanraakt.
