Lecce – het barokke hart van de Salento
Ontdek Lecce, de barokstad van Zuid-Puglia. Van de Basilica di Santa Croce tot het Romeinse amfitheater en lunch bij La Cucina di Mamma Elvira – een reis door kunst, geschiedenis en smaak.
Een stad met lagen van tijd
Lecce, strategisch gelegen in de Salento, weerspiegelt in haar architectuur en straten een rijke geschiedenis die teruggaat tot de oudheid. De stad werd waarschijnlijk gesticht door Messapiërs, een Italisch volk dat leefde in Zuid-Puglia vóór de Griekse kolonisatie. De naam Lupiae kreeg Lecce later van de Romeinen, die de stad uitbouwden tot een belangrijk regionaal centrum.
Na de val van het Romeinse Rijk volgden Byzantijnen, Normandiërs en uiteindelijk de Spaanse Habsburgers, die in de 17e eeuw hun stempel drukten op de stad. Onder hun invloed bloeide Lecce op als centrum van barokke kunst en architectuur – een stijl die hier een eigen identiteit kreeg: de Leccese barok.
Barok in Lecce – een explosie van ornamenten
De barok in Lecce is uitbundig, sensueel en verfijnd. De zachte, goudgele pietra leccese – lokaal kalksteen – laat zich makkelijk bewerken en vormt de basis voor de meest gedetailleerde gevels, cherubijnen, krullen en florale motieven.
De architect Giuseppe Zimbalo (1620–1710), bijgenaamd Lo Zingarello, was de meester van deze stijl. Hij ontwierp onder andere de bovenste gevel van de Basilica di Santa Croce, de Campanile del Duomo, en de zuil van Sant’Oronzo.
Tijdens onze baroktour wandelden we langs:
- Piazza Duomo met de kathedraal, crypte en campanile
- Chiesa di Santa Chiara – intiem en elegant
- Chiesa di San Matteo – met haar golvende gevel
- En natuurlijk de Basilica di Santa Croce – een explosie van barokke kunst, waar je ogen tekortkomt
Een overflow van ornamenten? Absoluut. Maar het is een visuele reis die je niet wilt missen.
Romeinse echo’s – het amfitheater van Lecce
Midden in het centrum ligt het Romeinse amfitheater, gebouwd in de 2e eeuw n.Chr. onder keizer Hadrianus.
Het was eeuwenlang verborgen onder de stad en werd pas in 1901 herontdekt tijdens bouwwerken. Het hoefijzervormige theater kon tot 15.000 toeschouwers herbergen en bood spektakel met gladiatoren, wilde dieren en gevechten.
Vandaag is het deels opgegraven en vormt het een fascinerend contrast met de barokke gebouwen eromheen. Een plek waar de lagen van de tijd letterlijk zichtbaar zijn.
Lunch bij La Cucina di Mamma Elvira
Voor lunch streken we neer bij La Cucina di Mamma Elvira, een charmant restaurant waar traditie en finesse samenkomen.
- Burratina met gedroogde tomaten, ansjovis, puntarelle en olijfolie – een smaakbom
- Involtini van melanzana en bacalao – aubergine in geklutst ei, gevuld met gezouten kabeljauw en overgoten met tomatensaus
- Tonijntartaar met gemengde salade – fris en perfect in balans
De wijnsuggesties waren uitstekend – hier kennen ze hun druiven.
Grotta della Poesia – een azuurblauw wonder
Na Lecce reden we naar de kust om de Grotta della Poesia te bewonderen. Deze natuurlijke zwemgrot met kristalhelder water is een van de mooiste plekken van de Salento. Het terrein is ruig en de zee fris, maar het uitzicht is ronduit spectaculair. De naam verwijst naar oude legendes waarin dichters zich lieten inspireren door de schoonheid van deze plek.
De olijfbomen van Salento – een droevig verhaal
De olijfgaarden van Salento worden bedreigd. Niet alleen door de beruchte Xylella-bacterie, maar ook door jarenlange uitputting van de bodem: pesticiden, clandestiene waterputten, insijpeling van zeewater en het verdwijnen van micro-organismen. Het is een ecologisch drama dat de ziel van het landschap raakt.
